Kemur ekki á óvart.

Skrifari hefur haft vinnustað sinn í og við kríuvarpið í Vík s.l. 33 ár og hefur fylgst með hvernig ætisskorturinn hefur verið að ágerast mörg síðustu ár en þessi óheillaþróun á sér miklu lengri aðdragand en margir halda.  Það eru alveg 10-15 ár síðan ég fór að taka efir erfiðari fæðuöflun hjá lunda og kríu.  Auðvitað eiga menn að sjá sóma sinn í því að hætta veiðum og eggjaráni á þessum fuglum sem eiga svona erfitt uppdráttar.   Hér í Vík hefur ránsskapur tófu og máfa verið margfalt á við það sem  er af mannavöldum. Kríuvarpið hér hefur aldrei liðið fyrir eggjarán manna.  En það er alls ekki rót vandans.  Sandsílaskorturinn er það sem þarf að beina sjónum að og spyrja hvers vegna svona er komið fyrir þessum fiskistofni.  Mesti orsakavaldurinn í því er að mínu áliti hinar gengdarlausu veiðar á uppsjávarfiski sem hér hafa verið stundaðar undanfarna áratugi.  Loðnan hefur í gegn um aldirnar verið mikilvægasta fæða þorskins og fleiri fiskistofna og þegar hún er frá þeim tekin leita þeir á önnur mið og þar er sandsílið auðvitað ofarlega á matseðlinum.  Þetta hafa fáir fengist til að ræða og  virðist vera mikið feimnismál allra sem að sjávarútvegi koma.  Freydís ætti næst að snúa sér að því að kanna hvers vegna sandsílið er nánast horfið úr hafinu. 

 

90% af kríuungum hungurmorða

Athugasemdir

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 17.1.2011 kl. 16:22]

Heill og sæll Þórir, þetta er góður og þarfur pistill hjá þér og örugglega bráðnauðsynlegt að gera sem allra fyrst rannsóknir á þessum fisktegundum sem lundi og kría lifa á. Það hefur oft verið rætt um það að of mikið sé veitt af loðnu og reyndar öðrum tegundum sem þorskurinn og uffsinn lifa á en lítið verið gert til að friða þessar tegundir.

Kær kveðja